Salamanderparadijs

Allereerst: het gaat prima met ons. We waren al lang op Bonaire toen men in Ecuador besloot het vliegveld te bezetten. Opvallend is het natuurlijk weer wel. Stakingen, bezettingen, volksopstanden en vulkaanuitbarstingen: wat ze al niet organiseren om onze vakanties spannend te maken.

Op de dag voor we naar de Jungle gaan pakken we nogde bus naar een plaatsje ten noorden van Quito. Daar loopt de evenaar en er is een museumpje waar je proefjes kunt doen die "alleen lukken op of bij de evenaar" zoals het plaatsen van een ei op een spijker. Als dat je lukt mag je jezelf gediplomeerd eggmaster noemen, en zoals sommigen van jullie weten heb ik al een BA in de eieren (dubbele Rob) dus die MA moet lukken, en ja.....

De volgende dag vliegen we een half uur om uit te stappen in een andere wereld. Jungle, heet, klam, palmen en een busje dat ons naar een plek brengt waar we worden overgeladen in een kano met buitenboordmotor om de rivier de Cuyabeno af te varen, verder het Amazonewoud in. Op de rivier begint ook meteen het beestenspul zich te roeren. Rechts zien we fel gekleurde vogels in een boom waardoor we links bijna de Anaconda missen. Zo gaat het nog wel even door, een lange tocht, half liggend op een kapot bankje, maar wel prachtig. 't is weer net een natuurfilm.

Onze lodge is heel simpel; een houten huisje met een rieten dak en geen ramen. De jungle kan dus zo naar binnen, en dat gebeurt ook regelmatig. Gelukkig zit er een goeie klamboe om het bed. Het ziet er verder erg leuk uit, zo midden tussen het groen. De gids van de lodge organiseert van alles om ons kennis te laten maken met het woud: we maken een wandeling en zien wolapen; bezoeken een dorp waar een Siona-moedertje in een oogwenk een paar flinke yucca-wortels omtovert tot 4 grote platte broden die we oppeuzelen met jam en tonijn; gaan kaaimannen spotten in de schemering met de kano in het mangrovebos; lunchen bij de sjamaan die ons vertelt dat hij van kinds af aan hallucinerende drankjes drinkt om de dieren en planten in de jungle beter te begrijpen (hmmmm); en gaan vissen op piranha's met stukjes rundvlees (dat komt in mijn geval eerder neer op piranha's voeren, maar anderen vangen wel wat.

De kanotocht terug wordt nog bijna een probleem want door gebrek aan regen staat het water in de rivier erg laag. Uiteindelijk komen we maar een keer vast te zitten, maar een andere boot heeft minder geluk. Die moeten er een paar keer uit om de duwen.... en... denk aan het vissen, er zitten hier bijtvisjes in het water!

Via Quito (waar we in een enorm park nog een geocache vinden die nog niet eerder was gevonden) zijn we dan nu op Bonaire aangeland. Het is hier nog warmer dan in de jungle maar toch ook weer heel herkenbaar een stukje Nederland. Een mengelmoesje van dingen die voor ons vakantiegevoel niet bij elkaar passen: leguanen en hagelslag; cactusheggen en klopklop; palmbomen en bitterballen, etc. We laten de Nederlandse dingen maar links liggen (al was het alleen maar omdat die importspullen vreselijk duur zijn; een monatoetje kost 7,50 gulden, en een euro is ongeveer 2 gulden) en eten lekker veel vis. We zijn hier gekomen om uit te rusten en te duiken en snorkelen. Het onderwaterleven is dan ook prachtig, maar ook boven water is veel moois te zien. Vogels in de tuin, cactusbossen, flamingo's, en ontelbare leguanen en salamanders die het een leuk spelletje vinden om vlak voor de auto de weg over te steken. Dat loopt vaker goed af dan je zou verwachten.

Woensdag heeft Anja haar eerste nachtduik gedaan. HEt zou een feestje worden want het koraal zou volgens de berekeningen precies die avond gaan "spawnen" (uhm, stuifmeel, drijfmeel? de zee in spugen), maar helaas waren de berekeningen fout. Niks te zien. GElukkig heeft ze dat gisteren in kunnen halen met een fabelachtig mooie duik. De duikschool hier doet iets unieks met UV lampen tijdens de nachtduik, waardoor het koraal schitterend mooi oplicht. Een geweldige ervaring!

We gaan zo direct onze Toyota pick-up (wel nodig met die wegen hier) inleveren en vanavond vliegen we terug, tenzij de politie hier besluit het vliegveld te gaan bezetten.