Cakejes en Shakejes

In Luang Prabang staan de monniken vroeg op om volgens een oude traditie gegroepeerd per tempel door de straten te lopen en aalmoezen in de vorm van eten in hun grote houten kommen te ontvangen van de bevolking. Dat willen Claudia, Anja en Michiel wel zien, dus zij staan heel v... (eng niet-vakantiewoord) op om om 6 uur paraat te zijn. Activiteiten waarvoor op die tijden opgestaan moet worden zijn niet zo mijn ding, dus ik blijf achter. Michiel is al heel snel terug. Het in oorsprong zo mooie ritueel is een vreselijke vertoning geworden. Compleet aan flarden geknipt door de camera's van de honderden toeristen die de monniken voor de voeten lopen, in het gezicht flitsen en als dank de kom voorzien van een welgemeend pakketje rijst, voor een paar Baht gekocht van een niet meer zo gelovige dorpeling die uit is op het geld waarmee de toeristen hun geweten afkopen. Anja en Claudia begeven zich naar een rustiger plekje en het lukt ze zowaar nog om de mooie onderliggende gedachte op te pakken en niet met een volledige kater terug te komen. Na een verkwikkend ontbijt zijn we allevier klaar om naar de Pak Ou grotten te gaan, niet dat Michiel en ik dat zo nodig willen, maar het is ladies day dus we doen gewillig mee. Dom, weer een val voor toeristen. Er is daar niets, alleen maar een ondiepe grot met honderden boeddhabeeldjes. In vijf minuten ben ik al uitgekeken en klaar voor toeristenval nummer 3: een of andere heuvel met een "mooie tempel" erop en geweldig uitzicht over de stad. Halverwege de heuvel blijkt dat we ineens moeten betalen en dan geloven Michiel en ik het verder wel. We geven ons geld uit aan een koel drankje. De dames gaan wel en natuurlijk valt het weer tegen, zo'n dag is het vandaag. Michiel en ik mogen nu de rest van het programma bepalen, en dat is snel beslist. Waar Luang Prabang wel goed/leuk in is is het grote aantal prachtige tempels, maar die hebben we de dag ervoor bijna allemaal al bezocht EN het culinaire aspect. Op elke straathoek kun je hier heerlijks fruitshakes drinken en cakejes kopen met zeer uiteenlopende smaken, van sinaasappel tot gember. Het wordt dus cakejes en shakejes-middag.

De dag erop gaan we ons meer actief bezighouden met de Laotiaanse keuken. Een Australische dame heeft hier een kookschool opgezet en daar maken wij graag gebruik van. 's morgens neemt ze ons mee naar de markt en vertelt ons vanalles over de produkten die daar te koop zijn, maar ook over de recente geschiedenis van Luang Prabang. Het is nog helemaal niet zo lang geleden dat LP echt een gat was waar niets te krijgen was, en nu is er bijna alles. Er kan een hoop veranderen in 8 jaar tijd, en dat alles door de welvaart die gekomen is met het geld van de toeristen. Daar zitten slechte (zie boven) en goede kanten aan, zegt ze. De rest van de dag gaat op aan het koken en opeten van typische gerechten van land en stad. We maken larp (ja, Sandra/Annemiek, larp),
gefrituurde mie met ei en een heerlijk sausje, natuurlijk curry, maar dan anders dan de Thaise, salade met mayo van hardgekookte eieren, en een gerecht met aubergines en varkensvlees. Al met al was deze dag een stuk geslaagder dan die van gisteren :-)

De dag daarop is een saaie reisdag, van Luang Prabang terug naar Bangkok en meteen door naar Krabi (zie kaart hiernaast) waar we de volgende dag de boot naar Koh Lanta pakken. Hier gaat gedoken en gesnorkeld worden. Claudia, Anja en Michiel gaan 3 dagen duiken (waarvan Anja er eentje besteedt aan 2 cursusduiken voor het Advanced Open Water diploma) en ik ga een dag mee om te snorkelen. Het is schitterend hier. Of we hebben de vorige keer bij Koh Tao (aan de andere kant van de smalle landtong in de golf van Thailand) een beetje pecht gehad, of de Andaman zee is echt veel mooier. We zien o.a. schilpadden, trompetvissen, zeeslangen, prachtig koraal, natuurlijk Nemo, en nog veel meer. Vandaag zijn ze naar een klein eilandengroepje verder van de kust gevaren omdat daar Manta roggen gesignaleerd zijn. Het zou al spectaculair zijn als ze die enorme beesten zien, maar er komen ook wel eens walvishaaien naar dat gebied..... ik duim voor ze.... neem nog een shakeje, pak zo mijn boek weer, en ga kijken of niemand de hangmat in gebruik heeft genomen tijdens deze excursie naar het internethokje (met airco, 20 meter van onze bungalows in een prachtig resort).

Groetjes,
Anja en Rob