Verboden stad, Eend, Muur, Eend etc.

Dag Allemaal,

Na een zeer prettige vlucht (we hadden e-tickets, dus ik kon plaatsen bij de nooduitgang vooraf via internet boeken, en de vlucht duurde maar 9 uur, zonder tussenstop) kwamen we 's morgens vroeg aan in Beijing. Niemand was eigenlijk echt moe, dus we hebben diezelfde dag meteen maar gebruikt om de Verboden Stad te bezoeken. Via het beroemde Plein van de Hemelse Vrede. Vredig is het hier zeker niet. De Grote Roerganger Mao lacht je dan wel vredig toe van de vele portretten die hier hangen, maar verder is het er razend druk. Gelukkig is de capuccino met airco niet ver.

De Verboden Stad zelf ondergaat een opknapbeurtje ivm de olympische spelen van 2008. De Chinezen pakken dat iets anders aan dan de Grieken. De hele stad is nu al in rep en roer, en alle belangrijke monumenten krijgen een likje verf (behalve de Muur dan).
Dat likje verf is overigens best dik. Monumentenzorg zou direct ingrijpen als we dat in Nederland zo zouden aanpakken. Toch kunnen we nog heel veel van de Verboden Stad zien, hij is namelijk best groot. Als je in alle kamers een nachtje zou willen slapen en je begint als baby, dan ben je ruim 30 als je klaar bent. Het paleis is prachtig, de stijl is overbekend, maar het is toch indrukwekkend om rond te lopen waar de Chinese keizers zo lang hebben gewoond.

'S avonds spoeden we ons naar een restaurant niet ver van ons hotel voor onze eerste echte Chinese maaltijd. Hot Pot is het geworden, in Nederland ook wel bekend als Chinees Fondue. En Azie zou azie niet zijn als er niet wat raars was met soep. Bij het Hot Potten eet je NA je maaltijd de bouillon waarin je je vlees hebt gekookt op.

De volgende dag hebben we een tour geboekt naar de Grote Muur en het Zomerpaleis van de Chinese Keizers. Onze gids heet Double, natuurlijk niet echt, maar haar Chinese naam lijkt zoiets te betekenen, en die kunnen wij natuurlijk toch niet uitspreken... zegt ze.
De tour blijkt via allerlei staatswinkels te moeten gaan, maar we zijn inmiddels doorgewinterde "slechts even kijken, niet kopers". Bij de Muur gekomen moeten we flink klimmen, de muur zelf, daar ben je zo op, maar voor het mooiste uitzicht moet je naar een plek waar de muur over een bergtop gaat. Het is de klim wel waard. Wat een enorm bouwwerk is dit, breed genoeg om met een auto op te rijden en LANG, hij slingert zich eindeloos ver door het landschap. Ze hebben er dan ook wel even over gedaan om hem te bouwen.... Een voordeeltje van onze tour blijkt te zijn dat Double een rustig stuk van de muur weet. Wij lopen met een paar andere, Chinese, toeristen de muur op, maar bovenop zien we in de verte door de telelens van onze camera's een stuk van de muur helemaal VOL met mensen, daar zijn we gelukkig niet geweest.

Het zomerpaleis staat in een prachtig park, met een groot meer erin, wat eilanden karakteristieke gebouwtjes en ijsverkopers die rodebonenijs en doperwtenijs verkopen. De eerste is best OK, de tweede is raar. Zowiezo kom je hier de raarste smaakjes in je snoep en koek tegen. Geweldig om het allemaal eens te proberen, en af en toe eens een vieze, ach, dat maakt het alleen maar grappiger.

Die avond dan eindelijk eend, maar niet voordat we mijn Collega Hongyan ontmoet hebben die ons in het hotel opwacht. Leuk om haar even te spreken, maar ze heeft niet veel tijd. De volgende dag vertrekt ze al naar Nederland. Jane, een kennis van een andere collega (Jie) wacht ook op ons in het hotel. Met haar gaan we vanavond Peking Eend eten, en morgen een tochtje door de stad maken. Peking Eend is in een woord geweldig. Je eet het door het in een pannekoekje te vouwen met wat lenteuitjes en saus, en dan smullen maar. Het smaakt echt heerlijk, en toch wel heel anders dan de eend die je bij de restaurants in Nederland kunt krijgen.

De laatste dag in Beijing splitsen we op. De helft van de groep gaat duiken in een aquarium, met haaien en andere ellende, en ik maak met Arwin, Helene en Jane een fietstocht door de stad. Dat is echt een ervaring apart. Ik had al geschreven over de kwaliteit van de fietspaden, dus eng was het niet. Verder staan er op elk kruispunt mensen met vlaggen die duidelijk proberen te maken wat wel en niet mag. Dat lukte bij ons niet echt, maar we doen gewoon Jane na en alles loopt op rolletjes. Het is echt heel leuk om op deze manier de stad te bekijken, je ziet veel meer dan met OV, of lopend. We zijn naar een wijk met Hutongs gefietst. Hutongs kun je het best omschrijven als het Chinese equivalent van een hofje. Heel leuk dus. Die middag eten we als lunch maar weer eend. Het was al zo lang geleden... en wie weet, het kan in Xian en verder wel eens veel minder lekker zijn. Daarna ontmoeten we de rest van de groep en togen naar de tempel van de Hemel die.... wordt verbouwd.

's avonds nemen we de taxi naar het treinstation. Blijkbaar denkt de ene taxichauffeur anders over waar je mensen dropt dan de andere, want de helft van de groep staat voor het station en de andere helft erachter. De achterkant is zo groot dat het de voorkant lijkt, en het duurt even voor we door hebben dat er nog meer is, en er IS meer, veel meer, de voorkant van het station is compleet India, en daar vinden we dan toch onze reisgenoten. Na een hectisch kwartiertje zitten we uiteindelijk toch nog ruim op tijd in de nachttrein naar Xian, een luxe trein, met ijsjes, eigen rustige coupe met airco. Mischien lukt het een keer om in een vervoermiddel te slapen......

Groetjes,
Rob