Masai Mara Medley

Jambo sana!

Als een dagenlang durende National Geographic documentaire trekt het Afrikaanse landschap aan onze busraampjes voorbij. 's morgens in alle vroegte kijken stoere buffels uitdagend naar de voorbijrijdende truck. Thomsongazelles springen vrolijk in het rond en giraffen lopen parmantig naar de andere kant van de weg (waar de blaadjes toch echt lekkerder zijn). In het uitgestrekte landschap staan zebra's, gnoe's, hartebeesten en topi's bedaard te grazen, zich niet bewust van het naderende gevaar...

Als uit het niets duikt een troep met Japanners en Chinezen bemande Toyotabusjes op en dendert in volle vaart naar een plekje op de grasvlakte dat zich in niets lijkt te onderscheiden van het eindeloze groengeel er omheen. Ook de eenzame truck met Hollanders sluipt naderbij om even later zijn enorme schaduw te werpen over de hevig fotograferende Aziaten. Hoog boven het gele geweld zien wij waarop hun camera's gericht zijn. 2 leeuwinnen hebben een mammagnoe te grazen genomen en kluiven er lustig op los. Maar dat is niet het einde van het natuurgeweld op deze koude ochtend. De bemanning van de truck spot vrijwel meteen het eenzame gnoekalf en de drie jonge leeuwinnen die er behoedzaam heen sluipen. Hoewel ze nog in de leer zijn hebben ze het kalf zeer snel te pakken en vrijwel onmiddellijk stuiven de Toyotagieren er opaf. Een gruwelijk tafereel speelt zich af voor de lenzen van de enigszins verbouwereerde toeristen. De oneveraren leeuwinnen krijgen het kalf niet meteen dood en de lijdensweg van het arme dier maakt hier toch een boel meer indruk dan thuis voor de buis. De natuur is hard en de leeuwinnen gunnen we ook de hongerdood niet. Getuige de vele vele gnoeskeletten waarmee de Mara bezaaid is speelt dit soort taferelen zich vaker af hier, maar zo open en bloot als macaber toneelstuk opgevoerd voor de ogen van een handjevol toeristen die daarmee ervaren dat "het echte Afrikagevoel" toch niet allemaal romantiek is, dat is vrij uniek, althans volgens de gidsen.

Op een andere tijd en plaats vinden we de truck met Hollanders terug bij een Masaidorp waar krijgers om het hoogst springen om de prijs van een vrouw terug te brengen van 10 naar 5 of zelfs nul koeien. Na de verplichte nummertjes storten de in fel rode gewaden geklede dorpelingen zich op de koopgrage toeristen op een manier die sterk doet denken aan het gedrag van de Toyotagier. Zo is de wet van de Masai Mara. Wie een prooi verschalkt overleeft, en de soort en nationaliteit van de prooi speelt daarbij geen rol. Een van de Hollandse toeristen gedraagt zich iets anders dan de rest en voorziet een stoere Masaikrijger van een klein rood pluizig bolletje waarmee hij statig op de foto gaat (en zo het bewijs levert dat Edith's World Wide Wuppie ook in Kenia is geweest).

Verspreking van de dag TomTom Gazelle.

Baadaye,
Rob